12شيرينى دارد و بالفور پايين مى‌رود؛ امّا درونش تلخى محض است و در باطن آكنده از نادرستى و ناپاكى است. يكى از يكى زيباتر و پر نقش و نگارتر. مار خوش خط و خال را مى‌ماند كه با طنّازى، به دورت مى‌پيچد و با عشوه‌گرى، زهر در كامت مى‌ريزد و تا افسون نشوى و ديگر بار به خود نيايى، در نمى‌يابى...
* * *
سال‌ها پيش، آن زمان كه دل، هواى بيت اللّه و مسجد نبوى كرد، به عمره مشرّف شدم. آن چند كتابى كه براى توشه‌ى سفر اندوخته بودم در بدو ورود - سالن فرودگاه - از من به يغما بردند و من به تاوان آن، انبوهى از كتب تبليغى رايگانشان را براى مطالعه در چمدان انداختم. افسوس كه اين كتاب‌ها هرچه زيباتر مى‌نمود، از حقايق دينى تهى‌تر بود. پس از مراجعه به ايران، از ديگر دوستان نيز كتاب‌هايى در اين زمينه گرفتم و نمونه‌هايى از اشتباه‌هاى فاحش اين كتب را به رشته‌ى تحرير درآورم؛ تا شكرانه‌اى باشد در توفيق زيارت و براتى باشد بر ادامه‌ى هدايت.
* * *
اين نوشتار، در پى به نقد كشيدن كتاب‌ها و قلم‌هايى است كه جز ضلالت و تفرقه - آن هم در قبله‌گاه مسلمانان - هدفى را دنبال نمى‌كنند.
عدنان درخشان
تابستان 1386