53
«المؤمنُ آلِفٌ مألوفٌ»؛ 1
«مؤمن انس مىگيرد، و ديگران [ به آسانى ] با او انس برقرار مىكنند».
با دقت در روايت فوق درمىيابيم كه آن حضرت، انس گرفتن و الفت برقرار كردن را، از ويژگىهاى مؤمن مىداند. در جايى ديگر پيامبر(ص) فرموده:
فرداى قيامت نزديكترين شما به من، كسى است كه خوشخوتر و به مردم نزديكتر باشد. 2اميرمؤمنان على(ع) نيز مىفرمايد:
«طُوبَى لِمَنْ يَأْلَفُ النَّاسَ وَ يَأْ لَفُونَهُ عَلَى طَاعَةِ اللهِ»؛ 3
«خوش به حال آن كه در راه طاعت و عبادت خدا، با مردم انس گيرد و مردم نيز با او الفت برقرار كنند».
با توجه به كلام اميرمؤمنان(ع) اين انس و الفت بايد انس و الفتى مثبت باشد؛ انس و الفتى كه برمحور طاعت حق و عبادت باشد. بنابراين الفت با كسانى كه انسان را به سوى معصيت سوق دهند و از او مجرم و خطاكار بسازند، ممنوع و كارى نامشروع و سبب خرابى دنيا و آخرت انسان مىشود.