46مؤمن بايد به گونهاى باشد كه گويا براى خودتان در مقام خيرخواهى هستيد».
امام صادق(ع) در ضمن روايتى در باب خيرخواهى مىفرمايد:
«يَجِبُ لِلْمُؤْمِنِ عَلَى الْمُؤْمِنِ أَنْ يُنَاصِحَهُ»؛ 1
«بر مؤمن واجب است كه نسبت به مؤمن خيرخواه باشد».
«يَجِبُ لِلْمُؤْمِنِ عَلَى الْمُؤْمِنِ النَّصِيحَةُ لَهُ فِى الْمَشْهَدِ وَ الْمَغِيبِ»؛ 2
«بر مؤمن واجب است كه خيرخواه مؤمن در حضور و در غيابش باشد».
13. پرهيز از عبوسى و ترشرويى
زائر بايد به اين معنا توجه داشته باشد كه همسفران و مردمى كه در طول زيارت و مناسك حج با آنان برخورد مىكند، همه و همه وطن را به قصد عبادت ترك كرده و در دايرۀ دورى و فراق از اهل و عيال و آشنايان و دوستان قرار گرفته و گرد و غبار غربت و دلتنگى به چهره دارند؛ اگر همسفر و هم اتاقىاش خوشاخلاق نباشد، بيش از اندازه برغم غربت و درد هجران و فراقش مىافزايد؛ اين دور از انصاف است كه انسان سبب اندوه بيشتر يا غصۀ