15شيون و زارى و مرثيه‌سرايى ام سلمه براى امام حسين عليه السلام به گونه‌اى بود كه به دنبال آن ، مدينه يكپارچه عزادار شد :

وتَصارَخَتِ النِّساءُ مِن كُلِّ ناحِيَةٍ ، حَتَّى ارتَفَعَتِ المَدينَةُ بِالرَّجَّةِ الَّتي ما سُمِعَ بِمِثلِها قَطُّ. ¹

و زنان شيون كردند تا اين كه در مدينه چنان ولوله‌اى شد كه تا آن زمان شنيده نشده بود.

سال 61 هجرى سال حزن ناميده شد ² و بر پايۀ گزارش دعائم الاسلام از امام صادق عليه السلام پس از واقعۀ عاشورا سه سال تمام بر آن حضرت مرثيه‌سرايى مى‌شد ³ ، همچنين طبق گزارشى ديگر ، از شهادت آن حضرت تا هلاكت ابن زياد اهل بيت از عزا بيرون نيامدند :

مَا اختَضَبَت مِنَّا امرَأَةٌ ، ولَا ادَّهَنَت ، ولَا اكتَحَلَت ، ولا رَجَّلَت ، حَتّىٰ أتانا رَأسُ عُبَيدِ اللّٰهِ بنِ زِيادٍ ، وما زِلنا في عَبرَةٍ بَعدَهُ. ⁴

هيچ يك از زنان ما خضاب نكرد، و روغنى استفاده نكرد و سرمه نكشيد، و شانه نزد تا اين كه سر عبيداللّٰه بن زياد را برايمان آوردند، ما همواره پس از آن ماجرا گريان بوديم.