61عرض درهايش يك ذراع بود و بلندى‌اش سه ذراع و در پارچه‌هايى از موى سياه پوشيده. 1
چهارم: روشنايى مسجد و فرش و بخور سوزى در آن:
چهارم: روشنايى مسجد و فرش و بخور سوزى
در آن:
مسجد شريف نبوى در زمان رسول خدا صلى الله عليه و آله و در آغاز كار او، چون شب در مى‌رسيد، با شاخه‌ها و برگ‌هاى نخل روشن مى‌شد. اين امر تا بعد از توسعۀ دوم؛ يعنى سال هفتم ادامه داشت. در سال نهم هجرى تَميم‌الدّارى 2به مدينۀ منوره آمد و ديد كه مسجد با شاخه و برگ نخل روشن مى‌شود.
تَميم الدّارى قنديل‌هايى همراه خود آورده بود و به آن قنديل‌ها، كه روغن در آن‌ها مى‌سوخت، مسجد را روشن نمود.
ابو نُعَيم از ابو هُرَيره روايت مى‌كند: كه اولين كسى كه در مسجد چراغ افروخت، تميم‌الدارى بود. 3 صاحب استيعاب از سراج غلام تَميم‌الدّارى روايت مى‌كرد:
«ما نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله آمديم. پنج تن غلامان تميم‌الدارى بوديم.
تميم الدارى مرا فرمان داد و من قنديل را كه به روغن مى‌سوخت روشن