18محسوب مى‌گردد و در آن، باغ‌ها و مزارع سرسبز فراوان ديده مى‌شود و آن شهر حبيب‌النجار است 1 و مسجدى به نام او در همين شهر برجاست. 2
سرزمين شام، خاستگاه پيامبران و جاى ظهور برانگيخته‌هاى الهى و اديان توحيدى است و لذا براى همۀ خداپرستان و موحّدان و پيروان آيين‌هاى آسمانى همواره سرزمينى مقدّس و خاطره‌انگيز مى‌باشد.
پس از گسترش فتوحات اسلامى و بعد از آن كه شام به دست مسلمين افتاد و به تصرّف ايشان در آمد، اكثر ساكنان آن به اسلام گراييدند امّا با اين وجود، مسلمانان، اقليّت مسيحى و يهودى را در كنار خود تحمّل كرده و با مسالمت با ايشان مى‌زيستند.
يعقوبى مورّخ اسلامى قرون نخستين مى‌نويسد:
در شهر طرابلس شام، ايرانيان مقيمند و اهالى آن، مردمى از پارسيانند كه معاوية بن ابى سفيان ايشان را به آنجا منتقل ساخته است. و آنان را در اين بندر لنگرگاهى است بس عجيب كه هزار كشتى را جاى مى‌دهد. و بعلبك نيز قومى از پارسيانند.
همچنين آبادى‌هاى جبيل، صيدا و بيروت همه‌شان قومى از