47- مسجد جُحفه (در نزديكى بندر جدّه) براى اهل مغرب و شام و مصر و آنان كه از اين جهت به مكّه مى‌آيند.
- ميقات كوه يَلَمْلَمْ، براى اهل يمن، و كسانى كه از آن مناطق عبور مى‌كنند.
ميقات «قَرْنُ‌الْمَنازِل» ميقات اهل طائف است و كسانى كه از آنجا عبور مى‌كنند.
- ميقات «عقيق» براى اهل نجد و عراق و كسانى است كه از آنجا عبور مى‌كنند.
علاوه بر اينها، قابل ذكر است كه ميقات كسى كه منزلش بين ميقاتها يا نزديكتر از ميقات به حرم باشد، خانۀ او است. ميقات حجّ تمتّع مكّۀ مكرّمه است. ميقات عمرۀ كسانى كه در مكّه‌اند، ادْنَى‌الحلّ (نقطۀ خروج از حرم) است كه مواضع برتر آن حُدَيْبيّه، جِعرانَه و تَنْعيم هستند. 1در لغت آمده است: ميقات يعنى: «وقت و هنگام كار، هنگام، وقت محدودِ وعده داده‌شده، در اصل لغت به معنى وقت محدود است. و بر سبيل استعاره به معنى مكان استعمال شده.» 2 ميقات در عين حالى كه به زمان اطلاق مى‌شود، به دليل لزوم ايجاد ارتباط بين زمان و مكان، يا وقوع زمان در مكانى خاصّ، به معناى مكان نيز به كار مى‌رود. موسى(ع) چهل شب به ميقات فراخوانده مى‌شود و حاجى در لحظۀ ميقات كه مصادف با لحظۀ نيّت و محرم شدن است، وارد مناسك حجّ مى‌شود. امّا اين «لحظه» در هر مكانى اتّفاق نمى‌افتد، «مكانى» خاصّ بايد، تا قابليّت درك و تجلّى بخشيدن به اين زمان را داشته باشد، و آن «ميقات» است. و