32صدور فرمان الهى براى تجديدبناى خانه، ابراهيم و اسماعيل به راهنمايى حضرت جبرئيل، زمين را حفر كردند و پايه‌هاى خانه را يافتند و آنگاه كعبه را بر همان پايه‌ها، و مطابق طرح الهى و راهنمايى جبرئيل(ع) تجديد بنا كردند. 1 به مرور زمان، كعبه به عنوان معبدى شناخته‌شده و معروف و مكانى مقدّس و مورد احترام براى همۀ اديان و جوامع درآمد. مرحوم علامه طباطبايى; در زمينۀ جايگاه كعبه در ميان اقوام و اديان پيشين آورده است:
«خانۀ كعبه نزد تمام مردم و طوايف مختلف، بزرگ و مقدّس بوده است: هنديها آن را با ديدۀ عظمت نگريسته، معتقد بودند كه روح «سيوا» (كه پيش آنان سوّمين «اقنوم» شمرده مى‌شود) هنگامى كه با زنش بلاد حجاز را مى‌گشت در حجرالاسود حلول كرد. ستاره‌پرستان فرس و كلدانيها خانۀ كعبه را يكى از بيوت هفتگانۀ معظّم مى‌دانستند (بيوت هفتگانه عبارتند از: كعبه، مارس در كوههاى اصفهان، مندوسان در هند، نوبهار در بلخ، بيت غمدان در صنعا، كاوسان در فرغانه، و خانه‌اى در بالاترين قسمتهاى چين). بعضى به واسطۀ قدمت و طول بقاى آن مى‌گفتند: خانۀ كعبه «زحل» مى‌باشد. فارسيان نيز كعبه را احترام مى‌نمودند، زيرا عقيده داشتند كه روح هرمز در آن حلول كرده، بسا مى‌شد كه به عزم زيارت به آنجا مسافرت مى‌كردند. يهوديان هم خانۀ كعبه را بزرگ مى‌شمردند، و در آنجا خدا را مطابق دين ابراهيم(ع)