25 تحت تدبر و بررسى مى‌گيرد كاملاً آشكار است؛ زيرا رسول اكرم عهده‌دار وظايفِ مختلفِ قانونگذارى و اجرايى و سياسى و دينى و ادارى و قضا و شمار زيادى از امور ديگر بود، و همۀ آن‌ها را شخصاً رسيدگى مى‌كرد. امّا اگر مرگ آن‌حضرت فرا مى‌رسيد مردم نمى‌توانستند از مسؤولى براى اداى اين وظايف - جز قانونگذارى كه از ويژگى‌هاى نبىّ است - بى‌نياز باشند. و قيام به‌اداى وظايف در رابطه با شوؤن ديگر - غير از قانونگذارى از كسى جز امام معصوم ساخته نبود، امامى كه علم و رأى خود را از ملأ اعلى استمداد و دريافت مى‌كرد. شناسائىِ چنين امام و اطلاع از كفايت و لياقتِ او براى مقام رهبرى جز براى كسى كه اين امام را به ثمر رسانده، يعنى جز براى رسولى كه امينِ بر امت اسلامى مى‌باشد غير ممكن بود.
رسول خدا برخاست و برفرازِ منبر آمد ، و در لحظه‌اى از روز كه هوا بسيار گرم بود مردم در اين مكان توقف كردند و ناگزير شدند قسمتى از پيراهن بلندِ خود را بالاى سر وقسمتى ديگر را زيرپا قراردهندتا ازتابشِ سوزان خورشيد دچار آفتاب‌زدگى نشده و از ريگِ داغِ زمين صدمه نبينند. نبى‌اكرم به سخنرانى آغاز كرد، و اين سخنرانى از ساعات نخستين روز تا هنگام ظهر ادامه يافت،واز مجاهدت‌هاى خود در راه‌خدا، و دلسوزى و ارشاد مردم، و انتخاب على به عنوان امام و راهبرِ الهى - بعد