34 ديگر مواردى است كه در آن خمس واجب است. اموالى كه به هنگام دفاع در برابر آن ها، از آنان گرفته مى‌شود آن هم‌زمانى كه بر مسلمانان در محل اقامت شان حمله‌ور مى شوند، متعلَّق خمس خواهد بود. اگر چنين رخدادى در زمان غيبت، صورت گيرد بايد خمس همۀ اموال پرداخت شود، اندك باشند يا زياد، بى آن كه هزينۀ آن سال، جدا و يا كنار نهاده شود.
جصّاص حنفى گفته است: «فقهاى ما در مورد فردى كه به تنهايى و بدون اجازۀ امام بر دشمن حمله‌ور و وارد حوزۀ سرزمين كفّار گردد و غنيمتى را به دست آورد، ويژۀ شخص اوست و خمس به آن تعلّق نمى‌گيرد.»
ابويوسف گفته ا ست: «هرگاه مقدار آن ها به (ص) تن برسد، به غنايم به دست آمدۀ آنان، خمس تعلّق مى‌گيرد.»
ثورى و شافعى گفته‌اند: «يك پنجم آن چه را به غنيمت گرفته، جدا مى‌شود و بقيّۀ اموال، از آنِ شخصِ وى خواهد بود.»
اوزاعى مى‌گويد: «اگر امام بخواهد مى تواند او را تنبيه نموده و از غنيمت محروم سازد و نيز مى‌تواند يك پنجم آن چه را به غنيمت گرفته، جدا كند و بقيۀ اموال را به او واگذارد.» 1