18روايتى از معصوم آمده است كه فرموده: «النوم حدث» 1 كه خود خواب را حدث معرفى نموده است. بر اين اساس در كلمات فقهاى شيعه در اعصار نخستين، در شمارش نواقض وضو چنين آمده است:
«والنوم فِانّه بمجرده حَدثٌ»،
2
«خواب، خود حدث است».
و برخى با تعبير ديگر آن را از جملۀ حدثها دانسته و گفته‌اند:
«من الأحداث الموجبة للوضوء، النوم»
3
«از جملۀ حدثهاى ناقض وضو، خواب است».
آيا ناقض بودن خواب براى وضو از ويژگيهاى فقه اماميه است؟
فقهاى حنبلى و شافعى با نظريۀ فوق موافقند. آنان معتقدند كه:
«النوم ينقض الوضوء بنفسه»، 4 «خواب به تنهايى ناقض وضو است». و مرحوم سيد مرتضى علم الهدى در دو كتاب خود «الإنتصار» و «ناصريات» به موافقت فقهاى شافعى با نظريۀ اماميه اشاره نموده است. 5 و در الإنتصار كه فتاواى ويژۀ شيعه را نقل مى‌كند در اين مورد چنين مى‌گويد: