18بلند مى‌گويم، از كسى خجالت نمى‌كشم، به كاروانها كه رسيدم صدايم را بلند مى‌كنم، فضا را از فريادم پرمى‌كنم، با اشك و ناله مى‌گويم، درست و صحيح مى‌گويم من مى‌خواهم از حالا بندۀ او باشم، لبّيك اللهم لبّيك!
خدايا! چه توفيقى به زائر خانۀ خود داده‌اى، او را به حج دعوت كرده‌اى! بناى اسلام بر حج است، تو با دعوت به حج و طواف دور كعبه هم آزمايش مى‌كنى و هم مدال مى‌دهى.
همه را در يك لباس مى‌برى، لباس سفيد كه نشانۀ بهداشت، صفا، تواضع، روشنى و نور، فرهنگ و ادب است. و نيز رنگِ لباسِ ايّامِ نوزادى و ايّام مرگ است.
لباسى كه توجهى به سرما و گرما و خودنمائى در آن نيست. نه بلند، نه كوتاه. نشانه‌اى از كشور و سنّ و صنف و مقام ندارد. لباس مساوات و بندگى، لباس حيا و اخلاص، لباس تواضع و يكرنگى است!
مراسم حج بايد هر سال تكرار شود تا مردم روحيه بگيرند، در جريان آخرين تحوّلات جهان اسلام باشند، تا دشمن بداند هستيم و بيداريم.
مانور و ميتينگ ما بايد در منطقه باشد با اين خصوصيّات:
خانۀ خدا (خداوند به ابراهيم (عليه‌السلام) دستور مى‌دهد كه كعبه و مسجدالحرام را كه خانۀ امن من است، پاك كن).
خانۀ پدرمان (مِلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرٰاهِيمَ ).
خانۀ امن (مَنْ دَخَلَهُ كٰانَ آمِناً).
خانۀ آزاد (بيت عتيق ) .
خانۀ مبارك (بِبَكَّةَ مُبٰارَكاً).
خانۀ هر روز ما (قبلۀ ما) خانه‌اى كه اگر حيوانى به سوى آن ذبح نشود