355مأموران نظافت و شستشو و انتظامات، پذيرايى كنندگان، نگهبانان كفشدارى‌ها، امانت داران، راهنمايى كنندگان و خدّام رسمى و افتخارى و هركس كه به نوعى افتخار خدمت دارد مورد تكريم قرار دهند و از احسان و نيكى متناسب با شأن آنان دريغ نورزند.
از سوى ديگر، در اماكن زيارتى و شهرهاى زيارتگاهى، نيازمندان آبرومندى هستند كه چشم اميدشان به مساعدت زائران و خيرى است كه از سوى آنان به ايشان برسد. زائران، مستمندان را شناسايى و كمك‌رسانى كنند، با حفظ آبرو و حيثيّتِ آنان، بدون آنكه تحقيرى نسبت به ايشان صورت بگيرد و به سادات فقير و بينوايان غريب رسيدگى كنند.
چنين خرج‌ها و كمك‌هايى گاهى از روى عشق به صاحب مرقد و مزار انجام مى‌گيرد و همانجا شوق يارى‌رسانى شكوفا مى‌شود، گاهى هم بر اساس نذر قبلى، كمك‌هاى مالى مى‌كنند. طبعاً اينگونه نذرها و كمك‌ها، صرف تعمير و بازسازى حرم‌ها و تأمين نيازها و برگزارى مراسم و اطعام‌ها و احسان‌هايى مى‌شود كه از سوى يك حرم برپا مى‌شود. زائر، خوب است كه در اينگونه سفرهاى زيارتى و كلاً هر مسافرتى دست و دل باز باشد و خيرش به ديگران برسد.
14. زيارت وداع و خداحافظى
از آداب زيارت، وداع در آخرين روز يا آخرين لحظات است. براى زائرى كه ايامى در جوار يك مرقد مقدس به سر برده و بارها به زيارت مشرف شده است، دل كندن از شهر محبوب دشوار است.
بگذار تا بگرييم چون ابر در بهاران
كز سنگ ناله خيزد، وقت وداع ياران
حسّ و حال زائر هنگام وداع، بايد به گونه‌اى باشد كه دستاوردهاى نفيسى از اين زيارت برداشته باشد و حال او بهتر از گذشته شده باشد و با انسى كه به حرم و صاحب حرم پيدا كرده، وداع برايش مشكل باشد، ولى به هر حال خداحافظى هنگام برگشت، جزو آداب مسافرت و زيارت است و نشانۀ احترام به صاحب خانه و صاحب مرقد.