24برتر از نماز و روزه است. 1 همچنين حج‌گزار به بركاتى كه در زكات است، دست مى‌يابد؛ زيرا در حج، انفاق مالى و نثار و ايثارِ نابودكنندۀ بخل وجود دراد و حج جان‌ها را از آلودگى به بخل در امام نگاه مى دارد و هركس از بخل در امان نگاه داشته شود از رستگاران است؛ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ . 2
حاصل اينكه، حج از عبادات گوناگون تشكيل شده و شامل فضايل فراوان اين عبادات است. 3 با اين وجود خود نيز ويژگى‌اى دارد كه در غير آن يافت نمى‌شود و آن عبارت از اين است كه حج پيمان و عهدى مخصوص ميان خداى سبحان و بنده است. از اين‌رو امام‌صادق(ع) فرمود: مرده‌اى كه در گور است دوست دارد كه در برابر دنيا و آنچه در آن است، او را يك حج مى‌بود؛
« وَدَّ مَنْ فى القبورِ لو أَنَّ لَه حَجَّةً بالدُّنيا وما فِيها ». 4
نكاتى دربارۀ خطاب الهى ويژۀ حج
آيۀ وَ لِلّٰهِ عَلَى النّٰاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطٰاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً ، 5 وجوب حجّ را با تأكيدهاى فراوانى ذكر مى‌كند كه به برخى از آنها اشاره مى‌شود:
الف. جملۀ مذكور خبرى است، كه دلالت آن بر انشا قوى‌تر از دلالت جملۀ انشايى بر آن است.
ب. جملۀ ياد شده اسميه است، كه تأكيد آن بر معناى «ثبوت» بيشتر و دلالت آن را جملۀ خبريۀ فعليه قوى‌تر است.
ج. با «لامِ» تكليف - در كلمۀ «لِلّه» كه به سبب اهميت آن، بر مبتدا (حِجّ) مقدم شده است - وجود را بيان مى‌كند.