28آل‌بويه در جهت خدمت به مذهب تشيع، صرفاً به مظاهر سرور در روز غدير و شعائر حزن و اندوه در روز عاشورا اكتفا ننمودند؛ بلكه مساعى خويش را به هر وسيلۀ ممكن و به قدر توانايى در خدمت به اهل‌البيت مصروف مى‌داشتند؛ آنان علماى شيعه را با تمام وسايل و امكانات گرامى مى‌داشتند و دربارۀ آن‌ها از هيچگونه تجليل و ابراز عنايت و بذل اموال فراوان دريغ نمى‌كردند؛ حتى عضدالدوله با وضع شكوهمندى سوار بر مركب مى‌شد و به زيارت و ديدار شيخ مفيد، محمد بن محمد بن نعمان (طاب ثراه) مى‌رفت. تا آنجا كه ابن‌اثير در حوادث سال 372ه .ق مى‌نويسد: «عضدالدوله دوستدار علم و اهل‌علم بوده و به علما ارج مى‌نهاد، از احسان به آن‌ها دريغ نمى‌كرد و با آنان مى‌نشست تا در مسائل با هم به مناظره بپردازند. 1