58
دُنْيَاكُمْ وَ رَدَّكُمْ سَالِمِينَ إِلَى سَالِمِينَ». 1
«خداوند بر تقواى شما بيافزايد و شما را به سوى كارهاى خير متوجه سازد، نيازهاى شما را برآورد و دين و دنياى شما را سالم بدارد و شما را به سلامت بازگرداند.»
اين سيرۀ حسنه، جوّ معنوى خاصى در مسافر و نيز بستگان و دوستان او ايجاد مىكند، به شكلى كه زائر در تمامى اماكن مقدس، بدرقهكنندگان را ياد و دعا خواهد كرد.
امير مؤمنان و ديگر ائمه عليهم السلام نيز بر انجام اين سنّت پايدار بودند. آنگاه كه ابوذر، يار صادق و صميمى رسول خدا صلى الله عليه و آله توسط خليفۀ سوم به ربذه تبعيد گرديد، عثمان مقرر كرد تا هيچ كس اباذر را بدرقه نكند، اين خبر به امير مؤمنان على بن ابىطالب عليه السلام رسيد، حضرت گريست آن گونه اشك روى محاسن ايشان جارى شد، سپس فرمود:
«اين چنين با صحابۀ رسول خدا صلى الله عليه و آله عمل مىكنند؟
إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ»
آنگاه از جا برخاست و در حالى كه حسن و حسين عليهما السلام ، عبداللّٰه بن عباس، فضل، قثم، عبيداللّٰه، عقيل