41 نقص است، توحيد نيز ثابت شد.» ¹

در توضيح كلمۀ طيّبۀ «لا اله الّا اللّٰه»، همين مطلب با توضيحى سودمند در كلمات شاگردِ مفسّر و حكيم ايشان نيز به چشم مى‌خورد:

«بزرگان در تبيين فطرت مى‌فرمايند: فطرت دو قسم است، فطرت اصل و فطرت تابع؛ فطرت اصلى در انسان حبّ كمال مطلق و فطرتِ تابع انزجار از نقص است. اين مسأله در سيرۀ علمى حضرت ابراهيم تبيين مى‌شود كه ابراهيم با فطرت خداخواهى و كمال‌طلبى مى‌گويد: «إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضَ » ² و بر اساس فطرت تابعه كه انزجار از نقص است مى‌گويد: «لاٰ أُحِبُّ الْآفِلِينَ » ³ ، پس انسان دو فطرت بالاصاله و مستقيم ندارد، بلكه يك فطرت بالأصل دارد و ديگرى بالتبع » ⁴