18
شكرانۀ ديدار
بالاخره انتظار به سر مى‌آيد، روزها و شبهايى كه به شوق حرم پيامبر و خانۀ خدا به سر برده بودى، به پايان مى‌رسد و اينك، توفيق زيارت همچون كبوتران حرم، دور و برت پر مى‌زند. چه خوش باشد كه بعد از انتظارى به اميدى رسد، اميدوارى!
آنچه سالها دل و جانت را گرم نگاهداشته بود، «اميد» بود.
اينك اين اميد ديرين، تحقق يافته است.
آنچه را كه سالها در حسرتش بودى و با تعبير «آيا مى‌شود؟...» بر زبان مى‌آوردى، اينك «شده» و فراهم آمده است.