44 «الرَّفِيقَ ثُمَّ السَّفَرَ». ¹

«اوّل [ انتخاب ] رفيق و همراه، سپس مسافرت.»

امام كاظم عليه السلام فرمود:

از وصاياى رسول خدا صلى الله عليه و آله به على بن ابى‌طالب عليه السلام يكى اين بود:

«لاٰ تَخْرُجْ فِي سَفَرٍ وَحْدَكَ، فَإِنَّ الشَّيْطَانَ مَعَ الْوَاحِدِ، وَ هُوَ مِنَ الاِثْنَيْنِ أَبْعَدُ...». ²

«به تنهايى مسافرت مكن؛ زيرا شيطان همراه فرد تنها است و او از دو نفر دورتر است.»

در حديث ديگرى آمده است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله سه نفر را لعنت كرده است:

«الْآكِلَ زَادَهُ وَحْدَهُ وَ النَّائِمَ فِي بَيْتٍ وَحْدَهُ وَ الرَّاكِبَ فِي الْفَلاٰةِ وَحْدَهُ». ³

«كسى كه تنها غذا بخورد، و آن‌كس كه تنها در خانه‌اى بخوابد و كسى كه در دشت به‌تنهايى سفر كند.»