18 نَصُوحاً عَسىٰ رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئٰاتِكُمْ وَ يُدْخِلَكُمْ جَنّٰاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهٰارُ... . ¹

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، به درگاه خدا توبه‌اى راستين كنيد، اميد است كه پروردگارتان، بدى‌هايتان را از شما بزدايد و شما را به باغ‌هايى كه از زير [ درختان ] آن جويبارها روان است درآورد...»

خواجه اگر توبۀ نصوح كند هردمى، عالمى فتوح كند

توبۀ نصوح، توبۀ بدون بازگشت است و نيازمند يك تصميم جدى و قاطع.

روشى كه براى دستيابى به توبۀ نصوح از سوى پيشوايان دينى ارائه گرديده، چنين است:

گناهكار ابتدا بايد از عملكرد بد خويش پشيمان شود، سپس تصميم بگيرد از اين پس خود را به معاصى نيالايد و گناهان مرتكب‌شده را ترك گويد، آن‌گاه از پيشگاه خداوند طلب مغفرت و آموزش كند.

گناهان نيز بر دو قسم‌اند:

1 - حقّ‌اللّٰه 2 - حق‌الناس