38اساس كدام آيه و روايت توسل به روح پيامبران و ائمه عليهم السلام را انكار كرديد آيا پاسخى دارند؟ پس لازم است كه در صحت و عدم صحت يك عقيده و عمل به قرآن و سنّت، گفتار علماى بزرگ هر مذهب را معيار قرار دهيم. از سويى هر فردى بدون احاطۀ علمى نمى‌تواند وارد اين بحث‌هاى دقيق و ظريف بشود زيرا آثار بسيار نامطلوبى براى پيروان مذاهب دارد، نويسندگان اهل‌سنّت بايد مرزهاى اعتقادى و فقهى مذهب حنفى و اشعرى را با افكار ديگران خلط نكنند و علماى صاحب فكر و آشناى به مبانى مذهبى اهل‌سنّت اجازه ندهند كه پاره‌اى از افراد كه از سواد چندانى برخوردار نمى‌باشند به اظهار نظر در مسائل حساس مذهبى و دينى بپردازند، به گفتۀ فقيه حنفى (ابن عابدين) هيچ عالم صاحب فكرى و هيچ مجتهدى حكم به تكفير مسلمانى را صادر نمى‌كند.
پرسش‌هايى از منكران توسل
پس اگر توسّل نا مشروع يا بدعت يا شرك مى‌باشد بايد:
1 . بسيارى از علماى پيشين را كه مذاهب اهل سنّت را پى‌ريزى نموده‌اند مشرك بدانيد زيرا همانگونه كه بيان شد آنان توسل را جايز مى‌دانند.
2 . بايد صحابه‌اى را كه به پيامبر متوسّل مى‌شدند مشرك بدانيم، مگر ابوايوب انصارى به قبر پيامبر صلى الله عليه و آله متوسل نشد؟ مگر عمر بن خطاب به عموى پيامبر متوسّل نشد؟
3 . اگر توسل شرك است چرا در قرآن آمده كه فرزندان