60
«من شما دو نفر - امام حسن و حسين عليهما السلام - و تمام فرزندان و اهل بيتم و تمام كسانى كه اين وصيتنامه به آنها برسد، به تقواى پروردگار و نظم امور و اصلاح در ميان خود وصيت مى‌كنم. 1
اين دستور گرچه براى هر فرد سودمند است، ليكن براى كارگزاران يك نظام حكومتى ضرورى‌تر است و مهمترين عامل دوام يك سيستم حكومتى يا يك حوزۀ مديريتى رعايت نظم و انضباط است.
در اين راستا مدير سعى خواهد كرد كارها را در مكان مناسب خود و در زمان مقرر انجام دهد و كار امروز را به فردا نيفكند كه موجب بدبينى و ناخشنودى مى‌شود و انجام آن مورد نكوهش اسلام واقع شده است، چنان كه پيامبر - ص - فرمود:
«اى واى بر صنعتگران امت من كه با امروز وفردا كردن، كارها را به تعويق انداخته و مراجعان را سرگردان و خسته و ناراحت مى‌كنند.» 2
اين تهديد و توبيخ، اختصاص به مسؤولان خدمات آزاد ندارد، بلكه هر كارگر يا كارگزارى كه امور مردم را بر عهده دارد، موظف است نظم را رعايت كند و در كارها برنامه ريزى داشته باشد. چنان كه حضرت على - ع - به مالك اشتر فرمود:
«اى مالك آن چنان كارها را به روزها تقسيم كن كه روزانه مطابق برنامه انجام وظيفه شود و امور در اثر عدم انضباط و ترتيب مختل و آشفته نماند.»
آن حضرت ضمن نامه‌اى طولانى براى فرزندش امام حسن - ع -