8آن بيان مى‌شود، تا با اين روش، مسلمانان به صراط تحقيق و تعمّق هدايت و با بصيرت و آگاهى و روشن بينى و هدف جويى وارد عمل شوند.

به عنوان نمونه، قرآن پس از بيان حكم روزۀ ماه رمضان، با جملۀ «لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» ¹ به سرّ وجوب و حكمت اين حكم اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد: روزه براى آن است كه شما روح تقوا و ملكۀ خوددارى از گناه را پيدا كنيد.

همچنين قرآن فلسفۀ نماز را در آيۀ «أَقِمِ الصَّلاٰةَ لِذِكْرِي» ² ياد خدا و توجّه دايم به او ذكر مى‌كند و نشان مى‌دهد كه غفلت از خدا منشأ هرگونه پليدى و آلودگى به گناه است.

يا در آيۀ مربوط به حج، با جمله كوتاه «لِيَشْهَدُوا مَنٰافِعَ لَهُمْ» ³ به اسرار و آثار عظيم اجتماع امّت اسلامى در مركز توحيد اشاره مى‌كند.

همچنين در آيۀ مربوط به حجاب زن و لزوم فاصله گرفتن مردان و زنان از يكديگر مى‌فرمايد: «ذٰلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَ قُلُوبِهِنَّ» ⁴ اين روش براى حفظ طهارت و پاكى دلهاى مردان و زنان مؤثرتر است.

در روايات و احاديث بسيار، رسول اكرم صلى الله عليه و آله و ائمۀ اطهار عليه السلام از اسرار و منافع احكام سخن گفته‌اند و هرگز راه سؤال و فهم اسرار را به روى مردم نبسته‌اند، بلكه به سؤالات مردم در اين زمينه‌ها پاسخ داده و تا آنجا