183- كسى كه عمل و عبادتى را براى خودنمايى و غير خدا انجام دهد، اعمال و زحمات او در قيامت، مورد توجّه و قبول درگاه خداوند، قرار نخواهد گرفت. در اين باره، روايات زيادى وارد شده، كه چهار نمونه از آن را مورد توجّه دقيق قرار مى‌دهيم:

الف: امام صادق عليه السلام به «عبّاد بصرى» فرمود: از رياكارى خوددارى كن، زيرا هر كس عملى را براى غيرخدا انجام دهد، خداوند پاداش او را به كسى واگذار مى‌كند، كه عمل را به خاطر او انجام داده است! ¹

ب: همچنين آن حضرت فرمود: هر عبادت رياكارانه‌اى شرك محسوب مى‌شود، هر كس عملى را براى جلب نظر مردم انجام دهد، پاداش او هم به عهدۀ مردم خواهد بود و هر كس عملى را براى خدا انجام دهد، پاداش او از جانب خدا مى‌باشد. ²

ج: پيامبر عالى‌قدر اسلام فرمود: آن گاه كه روز قيامت فرارسد، مُنادى به گونه‌اى كه همگان مى‌شنوند، اعلام مى‌كند: آنان كه مردم را عبادت كرده‌اند برخيزند و پاداش خود را از كسى كه به خاطر او عبادت انجام داده‌اند بگيرند، زيرا من عملى را كه، مظاهر دنيا و جلب نظر اهل دنيا با آن آميخته شده باشد نمى‌پذيرم. ³

د: امام صادق عليه السلام بيان داشته، كه خداوند متعال فرموده: أَنَا خَيْرُشَرِيكٍ، مَنْ أَشْرَكَ مَعِي غَيْرِي فِي عَمَلٍ عَمِلَهُ، لَمْ أقْبَلْهُ إلّاٰ مٰا كٰانَ لِي خٰالِصاً. ⁴