46و برخى از پيروان شكاك او شهرت دادند كه خداوند از حمايت پيامبر خود دست برداشته است! در اين هنگام پيامبر - ص - به مناجات با پروردگار پرداخت و از او يارى طلبيد و اينجا بود كه جبرئيل آيات: «أَ لَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ...» را بر او نازل كرد. در فاصلۀ كمى از اين محل، «غار حراء» قرار دارد كه در آن تعدادى از سورههاى قرآن نازل شده است.
پس از اين، بورخارت به «جبلالثور» كه در فاصلۀ يكساعت و نيمى مكه قرار دارد اشاره مىكند و مىگويد اين كوه در سمت چپ جادهاى واقع شده كه به دهكدۀ «الحسينيه» مىرود، كوه ثور كوه بلندى است و بر بلنداى آن حفرهاى است كه پيامبر - ص - بهمراه ابوبكر، پس از هجرت از مكه، از بيم قريشيان بدان پناه بردند.
كعبه
آن گونه كه بورخارت مىگويد: هر سال فقط در سه نوبت درب كعبه بر روى مردم باز مىشود؛ در روز 20 رمضان، 15 ذىقعده و دهم محرّمالحرام، و اين كار معمولاً يك ساعت پس از طلوع آفتاب انجام مىگيرد، بدين گونه كه پلّكانى در نزديكى درب بزرگ قرار داده مىشود و در اين هنگام سيل جمعيتى كه در پاى پلكان انتظار مىكشيده، بداخل كعبه هجوم مىآورند و در مدت كوتاهى داخل كعبه مملوّ از جمعيت مىشود. هر كس كه داخل كعبه مىشود بايد به سوى هر ركن دو ركعت يعنى در جمع هشت ركعت نماز بگزارد و آنگاه به خواندن دعا و نيايش در نزديكى يكى از ديوارها بپردازد و در حالى كه مشغول دعا و راز و نياز با خداست صورت خود را به ديوار كعبه مىفشارد. معمولاً اين نيايش همراه با گريه و زارى و توبه و تقاضاى آمرزش گناهان است.