4185 - هنگامى كه به پدر و قومش گفت: اينها چه چيز است كه مى‌پرستيد؟!
86 - آيا غير از خداوند، به سراغ اين معبودهاى دروغين مى‌رويد؟
87 - شما در باره پروردگار عالميان چه گمان مى‌بريد؟
88 - (سپس) او نگاهى به ستارگان افكند.
89 - و گفت من بيمارم (و با شما به مراسم جشن نمى‌آيم).
90 - آنها از او روى برتافته و به او پشت كردند (و به سرعت دور شدند).
91 - (او وارد بت خانه شد) مخفيانه نگاهى به معبودهاى آنها كرد و از روى تمسخر گفت: چرا از اين غذاها نمى‌خوريد؟
92 - (اصلا) چرا سخن نمى‌گوييد؟!
93 - سپس ضربه‌اى محكم با دست راست و با توجه، بر پيكر آنها فرود آورد (و همه را جز بت بزرگ در هم شكست).
94 - آنها با سرعت به سراغ او آمدند.
در اين آيات بخش قابل ملاحظه‌اى از زندگى ابراهيم عليه السلام قهرمان بت‌شكن به دنبال گوشه‌هايى از تاريخ پر ماجراى نوح عليه السلام آمده است.
در اينجا نخست از ماجراى بت‌شكنى ابراهيم عليه السلام و برخورد شديد بت‌پرستان با او سخن مى‌گويد و در قسمت ديگرى پيرامون بزرگترين صحنۀ فداكارى ابراهيم خليل عليه السلام و مسألۀ قربانى فرزندش بحث مى‌كند و اين قسمت در قرآن مجيد منحصرا در همين جا مطرح شده است.
آيۀ نخست ماجراى ابراهيم عليه السلام را به اين صورت با ماجراى نوح عليه السلام پيوند مى‌دهد و مى‌فرمايد: «و از پيروان نوح، ابراهيم عليه السلام بود»؛ وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْرٰاهِيمَ .
او در همان خط توحيد و عدل، در همان مسير تقوا و اخلاص كه سنت نوح عليه السلام بود، گام بر مى‌داشت كه انبيا عليهم السلام همه مبلغان يك مكتب و استادان يك دانشگاه‌اند و هر كدام برنامۀ ديگرى را تداوم مى‌بخشند و تكميل مى‌كنند.
چه تعبير جالبى؟ ابراهيم عليه السلام از شيعيان نوح عليه السلام بود. با اينكه فاصلۀ زمانى زيادى آن دو را از هم جدا مى‌كرد (حدود 2600 سال به گفتۀ بعضى از مفسران) ولى مى‌دانيم در پيوند مكتبى، زمان كمترين تأثيرى ندارد.