47

2. تشيع زاييده عبداللّه بن سبأ است

برخى از افراد متعصب كه مايلند تشيع را لكه دار سازند و آن را يك تفكر وارداتى از جانب يك فرد يهودى معرفى كنند ، بيشتر به دنبال ترويج اين فرضيه هستند كه يكى از يهوديان يمن به نام عبداللّه بن سبأ ملقب به « ابن الامة السوداء » در زمان عثمان تظاهر به اسلام كرد و پيوسته در بلاد مختلف اسلامى چون شام و بصره و كوفه و مصر به گردش پرداخت ، و مردم را به امامت على دعوت مى كرد و مى گفت كه على وصى پيامبر است ، و او خاتم الاوصياست ، چنان كه محمد ( صلَّى اللّه عليه و آله و سلَّم ) خاتم پيامبران است و عثمان ، خليفه غاصب مقام خلافت است و اين مقام را از على ( عليه السَّلام ) باز ستانده است . او با اين انديشه در شهرهاى مختلف ، به سير و سياحت پرداخت و توانست گروهى از صحابه و تابعان مانند ابى ذر غفارى ، عمار ياسر ، محمد حذيفه ، محمد بن ابى بكر ، صعصعة بن صوحان عبدى و مالك اشتر را با خود همراه سازد . او گروه كثيرى را فريب داد و مقدمات قتل عثمان را در خانه خودش فراهم ساخت و على ( عليه السَّلام ) را به خلافت نشاند . ¹

اين فرضيه بى پايه نوعى برداشت از نقل طبرى است و گروهى از مورخان آن را به پيروى از طبرى در كتاب هاى خود آورده اند ، بدون آن كه در سند و مضمون آن دقت كنند .

نظر محققان درباره اين فرضيه

آنچه طبرى در اين جا نقل كرده ، از جهاتى مردود است :

1 . چگونه ممكن است يك فرد يهودى گمنام تظاهر به اسلام كند ، آنگاه يك تنه با گردش در بلاد اسلامى گروهى از صحابه و تابعان را با خود همفكر و