56واسطه اظهار بيزارى مى‌نمايد.
3 - اگر توسل‌جوينده اعتقاد داشته باشد كه فردى كه به او توسل جسته مستقلاً و همانند خداوند نفع و ضررى مى‌رساند، اين فرد شرك ورزيده است.
4 - توسل امرى لازم و ضرورى نمى‌باشد و استجابت متوقف بر آن نمى‌باشد؛ بلكه اصل خواندن خداوند است كه فرمود: «وَ إِذٰا سَأَلَكَ عِبٰادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ» ؛ 1 «قُلِ ادْعُوا اللّٰهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمٰنَ أَيًّا مٰا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمٰاءُ الْحُسْنىٰ». 2
مسائل مورد اتفاق در توسل
هيچ‌يك از مسلمانان در مشروعيت توسل به خداوند تعالى از طريق اعمال صالح، شك ندارد؛ بنابراين فردى كه روزه مى‌گيرد، نماز مى‌خواند، قرآن تلاوت مى‌كند يا صدقه مى‌دهد، با اين وسايل به خداوند توسل مى‌جويد و بايد گفت اين وسايل اميد قبولى را افزايش مى‌دهند و در رسيدن به هدف كارسازتر مى‌باشند و در اين مورد حتى دونفر از مسلمانان نيز با يكديگر اختلاف نظر ندارند. و