53
واسطۀ بزرگ‌تر
و در روز قيامت كبرى كه روز توحيد، ايمان و ظهور عرش الهى است فضيلت آن واسطۀ بزرگ آشكار مى‌شود او كه صاحب پرچم معهود، مقام محمود، حوض مورود و شفاعت‌گر مشفعى است كه شفاعتش رد نمى‌شود و ضمانتش از بين نمى‌رود نزد خدايى كه وعده كرده كه گمانش را به نااميدى مبدل نسازد و هرگز او را خوار نسازد و او را تمكين نكند و وعده كرده كه هنگامى كه مردم به‌سوى او روى آورند و از او شفاعت جويند او را در ميان امتش ناخشنود نسازد و جز با خلعت احسان و تاج كرامتى كه در قول الهى تجسم يافته با او روبه‌رو نشود:
«يا محمد! ارفع رأسك واشفع تشفع وسل تعط». 1
بدعت خوب و بدعت ناپسند
برخى از اين مدعيان كه خود را به سلف صالح منسوب مى‌كنند با شيوۀ جاهلانۀ سرگردان، تعصّب كوركورانه، افكارى عقيم، با ادراكى بيمار و سينه‌هاى تنگ، درصدد دعوت به سلفيت هستند، به‌گونه‌اى كه با هر امر جديدى مبارزه مى‌كنند و هر ابتكار سودمندى را با توجيه اين‌كه بدعت است - و هر بدعتى گمراهى است - انكار مى‌كنند،