27البته اين مطلب نبايد به معناى اجتناب از گفتن سخن حق و روشن ساختن واقعيت و تبيين حقيقت تلقّى شود، زيرا چنانچه حق و حقيقت مخفى بماند و بيان نشود موجب از بين رفتن حق و سبب گمراهى مردم مى‌شود، لذا بر علما و دانشمندان است كه بدور از جوّسازى و تهمت و افترا حق را بيان كنند و مردم را از گمراهى نجات دهند.

با توجه به مطالب مزبور، در اين كتاب سعى شده از الفاظ توهين‌آميز و عباراتى كه موجب تفرقه است دورى شود و در حدّ ارائۀ حقيقت و اقامۀ دليل و برهان بر آن و نهايتاً از باب وَ جٰادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ؛ ¹ «به شيوه‌اى كه نيكوتر است مجادله نما.» از كتاب‌هاى مقبول نزد خودشان مطالب را بازگو و حق را تبيين كرده و پاسخ سؤال‌ها داده شده است. در اين نوشتار چنانچه خلاف اين پيش آمده سهو قلم است كه اميد مى‌رود تذكر داده تا اصلاح گردد، در عين حال وَ لْيَعْفُوا وَ لْيَصْفَحُوا أَ لاٰ تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللّٰهُ لَكُمْ؛ ² «و بايد عفو كنند و گذشت نمايند مگر دوست نداريد كه خدا بر شما ببخشايد؟»

وما توفيقى الا باللّٰه

والسلام على من اتبع الهدى