79
دارند، و در مورد كاستى آن هم، ظاهر مذهب مسلمانان، برخلاف آن است و اين گفتار (عدم زيادتى در قرآن)، به مذهب ما سزاوارتر است.
اين سخن را سيد مرتضى پذيرفته و تأييد نموده است. و ظاهر روايات نيز همين حقيقت را به ثبوت مى‌رساند. اندكى از مردم، به رواياتى در مورد نقصان آيات و يا جابه‌جايى آنها اشاره كرده‌اند كه از طريق شيعه و اهل سنت رسيده است ولى اين روايات، از قبيل خبرهاى واحد هستند كه موجب علم و يا عمل بر طبق آن نمى‌شوند و بهتر آن است كه از آنها اعراض شود». 1
4 - ابو على طبرسى، صاحب تفسير «مجمع البيان» مى‌فرمايد:
«در مورد فزونى قرآن، همۀ امت اسلامى، بر بى‌پايگى آن، اتفاق‌نظر دارند، و اما در مورد كاسته شدن آيات آن، اندكى از اصحاب ما و گروهى از فرقه «حشويه» از اهل سنت رواياتى آورده‌اند، ولى آنچه از مذهب ما پذيرفته شده و صحيح است، برخلاف آن مى‌باشد». 2
5 - على بن طاووس حلى معروف به «سيد بن طاووس» (متوفاى 664 ه .) مى‌فرمايد:
«نظر شيعه آن است كه دگرگونى در قرآن راه ندارد». 3
6 - شيخ زين الدين عاملى (متوفاى 877 ه .) در تفسير آيۀ «إِنّٰا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنّٰا لَهُ لَحٰافِظُونَ» مى‌فرمايد:
«يعنى ما قرآن را از هر دگرگونى و تغيير و فزونى محافظت و پاسدارى