13
كتاب خدا كه ريسمان رحمت آويزان از آسمان به سوى زمين است، و ديگرى عترت و اهل بيتم، و اين دو هرگز از هم جدا نمى‌شوند تا در حوض به من مى‌پيوندند، بنگريد چگونه با امانتهاى من رفتار مى‌كنيد.
مسلم و ترمذى، كه از مؤلفان صحاح و سنن مى‌باشند، هر دو بر لفظ «اهل بيت» تأكيد دارند، و اين بر اثبات نظر ما كافى است و سند هر دو در كمال اتقان و از اعتبار خاصى برخوردار است كه نياز به بحث و گفتگو ندارد.
سند متن «و سنتى»
روايتى كه به جاى «اهل بيتى» لفظ «سنتى» را آورده حديثى است مجعول كه علاوه بر ضعف سند، عوامل وابسته به امويها آن را ساخته و پرداخته‌اند:
1 - حاكم نيشابورى در مستدرك، متن ياد شده را با اسناد زير نقل كرده است:
«عباس بن أبى اويس»، عن «ابى اويس» عن «ثور بن زيد الديلمى»، عن «عكرمه»، عن «ابن عباس» قال رسول الله:
«يا ايها الناس انى قد تركت فيكم، ان اعتصمتم به فلن تضلّوا ابدا كتاب الله و سنة نبيه!» 1
- اى مردم من در ميان شما دو چيز را ترك كردم، مادامى‌كه به آن دو، چنگ زنيد هرگز گمراه نمى‌شويد كتاب خدا و سنت پيامبر!
در ميان راويان اين متن، پدر و پسرى است كه آفت سندند و آن دو اسماعيل بن ابى اويس و ابو اويس هستند، پدر و پسرى كه نه تنها توثيق