216صوم و صلاة، وجوب آن معلوم نيست. و اللّٰه سبحانه هو العالم بحقائق أحكامه.

329

س 5:

چه مى‌فرماييد هر گاه كسى پيش از سعى صفا و مروه در حال عمره زنا يا لواطه يا با حيوانى جمع شود حكم جماع با زن يا كنيز خود دارد كه عمره‌اش فاسد مى‌شود يا نه؟ ج:

عمره مفرده به جماع با زن خود فاسد مى‌شود و ظاهر آن است كه جماع با كنيز خود نيز فاسد شود بلكه ظاهر آن است كه به زنا نيز فاسد شود و امّا در فساد آن به وطى با پسر يا جمع با بهيمه سابق بر اين راجح فساد مى‌دانستم و ليكن حال در نظر حقير محلّ اشكال است و عدم فساد اظهر است و اين در عمره مفرده است و امّا عمره تمتع كه ظاهر آن است كه سؤال سركار عالى از آن است پس مشهور ميان علما آن است كه به جماع با زن خود بلكه كنيز هم فاسد مى‌شود و ليكن شيخ طايفه در تهذيب تخصيص فساد را به عمره مفرده داده ¹و علّامه در قواعد و بعضى ديگر اشكال در فساد عمره تمتع كرده‌اند و ظاهر مدارك و ذخيره و كفايه و شرح مفاتيح از متأخّرين تردد است و ابن ابى عقيل در فساد مطلق عمره تردد نموده و دليلى بر فساد عمره تمتع به جماع نمى‌بينم و دعواى وفاق بر مطلق دليل شرعى نيست و عدم فساد قوت دارد و اين در مجامعت با زن و كنيز خود است امّا در زنا و وطى غلام و بهيمه قول عدم فساد اظهر است و اللّٰه العالم.

330

س 6:

بفرماييد كه هر گاه پيش از سعى صفا و مروه در احرام عمره جماع نمايد كه عمره‌اش فاسد است آيا حجش صحيح است يا نه؟ ج:

دانسته شد كه عدم فساد به جماع در عمره تمتع قوت دارد بلى بنا بر قول به فساد ظاهر آن است كه اگر وقت وسعت احرام به عمره تمتع و اتيان به افعال آن و حج را داشته باشد بايد به جا بياورد و حج او صحيح است و اگر وقت وسعت نداشته باشد حال كه فساد حج را ظاهر مى‌دانم و وجهى از براى عدول در اين مقام حال در نظر ندارم و اللّٰه العالم.