72بيامد و على را در كنار پيامبر صلى الله عليه و آله نشسته ديد بسيار شرم كرد و گريست.
پيامبر صلى الله عليه و آله هراسيد كه مبادا گريۀ فاطمه عليها السلام از آن رو باشد كه على پولى ندارد. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: چرا مى‌گريى؟ من از تو چيزى دريغ نورزيدم، و براى تو بهترين كسان خود را خواهان بودم. سوگند به آن كه جان من در يد قدرت اوست تو را به ازدواج كسى درآوردم كه در دنيا نيكبخت است و در آخرت از پاكمردان خواهد بود.
از همين رو در سخنان فاطمۀ زهرا عليها السلام سخنى نمى‌يابيم كه بر ناخشنودى ايشان از ازدواج با اميرالمؤمنين عليه السلام دلالت داشته باشد يا دلگيرى از اين ازدواج را نشان دهد، و كلام پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به سبب غمگسارى از فاطمه زهرا عليها السلام با اين بيان بوده كه على عليه السلام پس از پيامبر صلى الله عليه و آله بهترين مردم است، و اينكه خدا او را براى فاطمه زهرا عليها السلام برگزيده است.
نويسنده مى‌گويد: چون پيامبر صلى الله عليه و آله همراه بريده بر فاطمۀ زهرا عليها السلام در آمد و فاطمه عليها السلام چشمش به پدر افتاد اشك از ديدگانش روان گشت.
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: دخترم چرا مى‌گريى؟ گفت: «از كمىِ غذا و فراوانى فكر و خيال و سختىِ اندوه»، و در روايتى آمده است كه فرمود: «به خدا سوگند اندوهم سخت گشته و فقرم فزونى يافته و بيمارى‌ام به درازا كشيده است» (كشف الغمه، ج 1، ص 149 و 150).
پاسخ نويسنده اين است كه احمد بن حنبل حديث اول را در مسند ، جلد 2، صفحۀ 764 در فضائل صحابه آورده است و حديث دوم را احمد بن حنبل در مسند، جلد 5، صفحۀ 26، و طبرانى در المعجم الكبير ،