214گواهى مى‌دهند و امانتشان را ادا مى‌كنند» (كافى ، ج 1، ص 636).
در صحيحۀ عبداللّٰه بن سنان آمده كه گفته است: «از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى‌فرمود: شما را به تقواى خداوند عزّوجل سفارش مى‌كنم و اينكه مردم را بر دوش خود حمل نكنيد كه خوار مى‌شويد. خداوند تبارك و تعالى در قرآن مى‌فرمايد: «وَ قُولُوا لِلنّٰاسِ حُسْناً» 1. امام عليه السلام سپس فرمود: بيماران ايشان را عيادت كنيد و در تشييع جنازه‌شان شركت كنيد و به آنها و بر آنها گواهى دهيد و در مساجدشان همراه ايشان نماز گزاريد» (وسائل الشيعه ، ج 5، ص 382).
احاديث در اين باره فراوان‌اند و اگر بخواهيد مى‌توانيد به وسائل الشيعه ، جلد 5، صفحۀ 477 مراجعه كنيد.
شيخ محمّد ابوزهره اعتراف مى‌كند كه شيعيان به اهل سنّت دوستى مى‌ورزند نه نفرت. او مى‌گويد: «هم اكنون اماميه اثناعشرى در عراق يافت مى‌شود و شيعيان در عراق، كه شمارى نزديك به نيم دارند، در اعتقادات و نظم و احوال شخصى و ارث و وصيت و اوقاف و زكات و همۀ عبادات به مقتضاى مذهب اثناعشرى رفتار مى‌كنند. بيشتر مردم ايران نيز چنين هستند، و شمارى از شيعيان در سرزمينهاى سوريه، لبنان و بسيارى از كشورهاى اسلامى پراكنده‌اند و به همسايگان سنّى خود دوستى مى‌ورزند و از كينه‌توزى كناره مى‌گيرند». (تاريخ المذاهب الاسلاميه ، ج 1، ص 48).
از نويسنده عجيب است كه بديهاى اهل سنّت را به شيعيان