116روسپيگرى مى‌گردانند، يا وسيله‌اى براى هزار كار ديگر كه نيازى به توضيح ندارد.
نويسنده مى‌نويسد: تحريم متعه در روز خيبر با تحريم گوشت خر، همراه بوده است و حرمت خوردن گوشت خر تا به امروز مراعات شده است و تا روز رستاخير بدان عمل خواهد شد.
پاسخ به نويسنده چنين است كه خوردن گوشت خر نزد اماميه جايز ولى مكروه است و چنان‌كه اين مدّعى اجتهاد و فقاهت ادّعا مى‌كند، حرام نيست، و اين نيز اشتباهى بزرگ از اشتباهات اوست وگرنه چگونه بر يك فقيه پنهان مى‌مانَد كه بر حلّيت گوشت خر ادّعاى اجماع شده، و چگونه مسأله‌اى چنين اجماعى بر فقيهى مجتهد پنهان مانده است؟
شيخ طوسى قدس سره مى‌گويد: «خوردن گوشت خر و استر جايز است، و اگر چه خوردن آن كراهت دارد، ولى ممنوع نيست. ابن عبّاس دربارۀ خر، و حسن بصرى دربارۀ استر چنين گفته‌اند. همۀ فقها در اين‌باره مخالفت كرده‌اند و گفته‌اند: خوردن آن حرام است و دليل ما اجماع اهل‌سنّت و احاديث ايشان است، نيز اصل، اباحه است و منع به دليل نيازمند است، و نيز اين فرمودۀ خداوندى كه: «قُلْ لاٰ أَجِدُ فِي مٰا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّماً» 1
تا آنجا كه مى‌فرمايد: «أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقاً» 2.