102مسلم در صحيح خود به نقل از قيس آورده كه گفته است: «از عبداللّه شنيدم كه مى‌گفت: همراه رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‌جنگيديم و زنهايمان همراه ما نبودند. عرض كرديم: آيا خود را اخته نكنيم؟ پيامبر ما را از اين كار بازداشت، وانگاه به ما اجازه داد زنى را تا مدّتى معلوم به نكاح خود در آوريم. آن‌گاه عبدالله اين آيه را خواند:
«يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاٰ تُحَرِّمُوا طَيِّبٰاتِ مٰا أَحَلَّ اللّٰهُ لَكُمْ وَ لاٰ تَعْتَدُوا إِنَّ اللّٰهَ لاٰ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ » 1.
به نقل از جابر بن عبدالله و سلمة بن اكوع آمده كه گفته‌اند:
«منادى پيامبر صلى الله عليه و آله سوى ما آمد و گفت: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به شما اجازه داده استمتاع كنيد، يعنى زنان را به متعۀ خود درآوريد» (صحيح مسلم ، ج 2، ص 1022).
دليل تحريم متعه از سوى عمر روايتى است كه مسلم با سند خود از ابو زبير نقل مى‌كند كه گفته: از جابر بن عبداللّه شنيدم كه مى‌گفت: ما با يك مشت خرما و آرد، بيوه زنان را به روزگار رسول خدا صلى الله عليه و آله و ابوبكر متعه مى‌كرديم تا آنكه عمر، عمرو بن حريث را از اين كار بازداشت.
او با سند خود از ابونضره آورده است كه گفته: «نزد جابر بن عبداللّه بودم كه كسى آمد و به او گفت: ابن عبّاس و ابن زبير درباره دو متعه با هم اختلاف يافته‌اند. جابر گفت: ما اين دو متعه را با حضور پيامبر صلى الله عليه و آله انجام مى‌داديم، ليك از آن پس عمر ما را از آن دو گونه متعه بازداشت و ما ديگر متعه نكرديم» (صحيح مسلم ، ج 2، ص 1023).