61عترت چيزى جز عمل به آن‌ها نيست. اين مطلبى است كه علماى اهل سنّت نيز به آن اذعان نموداند. چنان كه سعدالدين تفتازانى كه از دانشمندان بزرگ اهل تسنن است گفته است:

ألا ترى انه عليه السلام قرنهم بكتاب اللّٰه تعالى في كون التمسك بهما منقذاً عن الضلالة، و لا معنى للتمسك بالكتاب الّا الأخذ بما فيه من العلم و الهداية، فكذا في العترة. ¹

2 - عصمت اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم از خطا و گناه زيرا:

اوّلاً: اهل بيت را عِدل قرآن كريم قرار داده است. پس همان گونه كه قرآن از هرگونه انحراف و بطلانى مصون است، اهل بيت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نيز چنين‌اند.

و ثانياً: تمسك به آنان را بدون هيچ گون قيد و شرطى، همچون تمسك به قرآن مانع از گمراهى شناخته است. روشن است كه اگر در اهل بيت احتمال اشتباه وجود داشته باشد، تمسك به آنان نمى‌تواند به صورت كلى و همه جانبه مانع از ضلالت و گمراهى شان باشد.

3 - وجود پيشواى معصوم در همه‌ى زمان‌ها لازم است، زيرا فرموده است عترت هيچ گاه از قرآن جدا نمى‌شود و بالعكس، قرآن نيز هيچ گاه بدون عترت نخواهد بود.

پس در همه‌ى زمان‌ها فردى از عترت پيامبر كه معصوم از گناه