33اين بود كه با مرگ پيامبر، اين دعوت نيز خاموش خواهد شد:
«أَمْ يَقُولُونَ شٰاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ » (طور30/) يا مى‌گويند شاعرى است و ما در مورد وى به انتظار حوادث روزگار (مرگ) نشسته‌ايم. اين‌انديشه در ذهن بسيارى از مشركان و منافقان، وجود داشت. ولى پيامبر با تعيين جانشينى با كفايت كه در طول زندگى ايمان خالص و استوار خود به اسلام را نشان داده بود، اميد مخالفان را به يأس مبدل ساخت، و بدين طريق بقاى دين را تضمين نموده و پايه‌هاى آن را محكم ساخت و نعمت اسلام با وجود تعيين چنين رهبرى به كمال رسيد. از اين رو پس از نصب على عليه السلام ، به عنوان جانشينى پيامبر، در روز غدير آيۀ «اكمال دين» فرود آمد:
«اَلْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلاٰ تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلاٰمَ دِيناً» (مائده3/) 1 امروز كافران از نابودى دين شما مأيوس شدند، پس از آنان نترسيد و از من بترسيد. امروز دين شما را كامل