15
مقدّمه
بسم اللّٰه الرحمن الرحيم
حمد و سپاس خداى يكتا را كه بر لوح جان‌ها نقش بسته است.
درود و صلوات بر خاتم پيامبران محمد مصطفى صلى الله عليه و آله و خاندان پاك او.
«حج»، عملى نمادين است كه سمبل بسيارى از عباداتى است كه در آيين آمده و همراه با ويژگى‌ها و شرايطى كه دارد، به تنهايى مظهر و تجسّمى از آن‌هاست. در حج، اعمالى است كه نمايانگر بعد عبادى آن است، همچون : نيّت، طهارت، نماز، روزه، طوافِ كعبه، قربانى براى خدا، اطعام قربانى به مستمندان، اعتكاف در قالب وقوف در مشاعر، رجم شيطان كه دشمن وسوسه‌گر انسان است.
در همين حال، حج بازده‌هاى اجتماعى هم دارد، فرصتى براى تفاهم و تحكيم پيوندها ميان افراد وملّت‌هاست، با همۀ تفاوت‌هايى كه در رنگ و نژاد و مذهب دارند، براى انديشمندان و علما نيز زمنيۀ ديدار و تبادل نظر در زمينه‌هاى مختلف و امور مرتبط با امت اسلامى و بررسى مشكلات و موانع پيشرفت و خيزش امت اسلامى را فراهم مى‌آورد. آيۀ «جَعَلَ اللّٰهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرٰامَ قِيٰاماً لِلنّٰاسِ » 1 نيز به اين نكته اشاره دارد (خداوند، كعبه و بيت الحرام را مايۀ قيام و استوارى مردم قرار داده است).
در هر يك از موسم‌هاى حج، شمار فراوانى از پيروان مكتب اهل بيت عليهم السلام به زيارت خانۀ خدا و حرم نبوى مشرّف مى‌شوند و در موقعيت‌هاى