37(دوازده امامى) نام دارند و شيعه واقعى هستند. اين گروه معتقد به ذات واجب الوجود حضرت احديت - جل و علا - مى‌باشند كه احد و واحد است، نظير و شبيه و عديل ندارد، نه جسم است و نه صورت، نه عرض است و نه جوهر و از جميع صفات امكانيه مبرا است.

او را خالق اعراض و جواهر مى‌دانند و شريكى در خلق موجودات و در افاضۀ فيوضات براى او قائل نيستند.

چون ذات واجب الوجودش هرگز قابل رؤيت نيست و از طرفى نيز خلق محتاج راهنمايى و هدايت اوست، لذا فرستادگان و رسولانى را از جنس بشر برگزيده، و آنان را با دلاليل، براهين، معجزات، بيّنات و دستورهاى كافى، به اقتضاى احتياجات هر زمان، براى هدايت بشر فرستاده است. تعداد آن‌ها بسيار مى‌باشد؛ امّا تمامى آن‌ها تحت اوامر پنج پيغمبر اولو العزم يعنى:

1 . نوح شيخ الانبيا عليه السلام

2 . ابراهيم خليل الرحمن عليه السلام

3 . موسى كليم اللّٰه عليه السلام

4 . عيسى روح اللّٰه عليه السلام

5 . محمد مصطفى خاتم الانبيا صلى الله عليه و آله ؛

هادى و راهنماى بشريت بودند. شيعه معتقد است كه دين و شريعت محمد صلى الله عليه و آله تا قيامت باقى است. بنابراين «آنچه كه محمد حلال نموده تا روز قيامت حلال و آنچه را حرام نموده تا روز قيامت حرام است و شريعت او تا روز قيامت مستمر و پا بر جا است» ¹.

طبق اعتقاد شيعيان واقعى، خداوند متعال براى جميع اعمال آدمى، سزا و جزايى معين فرموده كه در بهشت و دوزخ به آن‌ها داده مى‌شود. به همين جهت معتقد به يوم الجزا است، يعنى در آن روز تمام خلايق از ابتداى آفرينش تا آخرين نفر، دو باره زنده و به صحراى محشر آورده مى‌شوند و پس از رسيدگى و محاكمه، به سزا يا جزاى اعمال