22هر شخص آيينه‌ى راهنماى درست برادر خويش است و هرگز در صدد خيانت بدو نيست. ¹

5- برائت از دشمنان؛ مرزبندى بين حق و باطل، عقل و جهل، حقيقت‌جويى و هواپرستى، فضيلت و رذيلت، ايمان و شرك، يك واقعيت جدى است نه پندار و تصور، همچنانكه نبرد بين اين دو جبهه به درازاى عمر تاريخ بشر ادامه داشته‌است. بر اين اساس، اصحاب حقيقت، مؤمنان و موحدان نسبت به خطرها، آسيب‌ها و تهديدهاى طرف ديگر در مراقبت كامل بسر برده و با بدست گرفتن سپر دفاعى برائت از دشمنان هويت حقيقى خود را صيانت بخشيده‌اند. اين بيدارى و مراقبت از دشمنان وحدتى خلل ناپذير و هميشگى را بين آنان پديد آورده‌است. قرآن كريم حكايت حضرت ابراهيم و پيروانش را بر اين معنى گواه مى‌آورد، آنجا كه به قوم مشرك خود گفتند ما يكپارچه از شما و بتانى كه به جاى خدا مى‌پرستيد بيزاريم و به آئينتان كفر ورزيده‌ايم و دشمنى و كينه ميان ما و شما تا ابد پايدار گشته‌است. ²

گفتمان تقريب

بى‌گمان نتوان سخن از وحدت و همبستگى اسلامى راند و چشم را بر روى اختلاف‌ها و گوناگونى‌هاى ناشى از تعدد و تنوع مذاهب اسلامى فرو بسته و نسبت به موضوع مهمى همچون تقريب بين مذاهب اسلامى بى‌تفاوت گشت و يا با بدبينى از آن رويگردان شد. چه آنكه سرنوشت اتحاد اسلامى و تقريب بين مذاهب كاملاً به يكديگر گره خورده و با انكار مقوله‌ى تقريب سخن از وحدت و همبستگى، گزافه‌اى بيش نيست.

بنابراين از مهم‌ترين موضوعاتى كه در گفتمانهاى مذاهب اسلامى بايد مورد توجه قرار