11پيرامون آن و در داخل آنست.
و بكّه نام محلّ بيت است، و نام خود قريه «مكّه» است.
شرح: اين مطلب را مؤلّف‌رحمه اللّٰه‌در كتاب علل الشرائع با سند از عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است، ولى بايد متوجّه بود كه بكّه از «بكّ يبكّ» كه در اصل «بكك» بوده است ميباشد و مضاعف است، و بكاء از «بكى يبكى» كه ناقص يائى است، بنا بر اين يا بايد بگوئيم لام الفعل را قلب به كاف كرده‌اند مانند امليت و امللت، ولى اين توجيه از ناچارى است بلكه معلوم نيست كه امام چه فرموده و راوى چه نقل كرده و بنظر ميرسد كه حضرت فرموده است
«لبكّ النّاس حوله» و نسخه‌ها تصحيف شده و راوى لبكاء الناس قراءت كرده باشد، و يا اينكه راوى از بكّ بكاء فهميده، و معنى «بكّ» فشار آوردن و ازدحام است» .
و علّت عدم استحباب تقديم هدى و قربانى بكعبه اينست كه چون هدى و قربانى بدست پرده‌داران كعبه مى‌افتد، و بدست مسكينان نمى‌رسد، و كعبه چيزى نميخورد و نمى‌آشامد، و آنچه كه بهدى آن اختصاص دهند متعلّق بزائران آنست، و روايت شده است كه از فراز حجر ندا ميدهند كه: ألا هر كس كه زاد و توشه‌اش پايان يافته و نفقه‌اش تمام شده و براه سفر درمانده است مى‌بايد حاضر شود تا حاجتش روا و نيازش پرداخته گردد.
شرح: «كلينى در كتاب حجّ كافى (باب ما يهدى الى الكعبة) با سند از علىّ ابن جعفر از برادرش موسى بن جعفر عليهما السّلام روايت كرده است كه گفت: از او در بارۀ كسى كه كنيزش را هديّۀ كعبه كرده است سؤال كردم و پرسيدم كه تكليف او چيست و چه بايد انجام دهد؟ امام فرمود: شخصى كه كنيزش را هديّه كعبه كرده بود