210مسأله 31 زنى كه مستطيع باشد شرط نيست كه محرمى همراه او باشد، در صورتى كه در امان باشد نسبت به خودش و ناموسش، چه شوهر دار باشد يا نباشد، و اگر در امان نباشد واجب است بر او كه كسى را همراه ببرد؛ گر چه با اجرت، و اگر پول اجرت دادن نداشت و رفتن موقوف بود بر اجير گرفتن، اين زن استطاعت ندارد و بر او حج واجب نيست.

مسأله 32 اگر كسى حج بر او واجب شد و اهمال كرد از رفتن، حج بر عهدۀ او است و بايد به هر نحوى شده حج برود، و اگر مرد بايد قضاى حج را از مالش به جا بياورند.

مسأله 33 اگر كسى استطاعت پيدا كرد و حج نرفت و شرايط استطاعت او باقى بود تا وقت برگشتن از حج به حسب عادت، حج بر او مستقر مى‌شود و به عهدۀ او مى‌آيد.

مسأله 34 آن چه در مسألۀ پيش ذكر شد راجع به استطاعت مالى و بدنى و باز بودن راه است، و امّا مثل عقل كه از شرايط است، لازم نيست وقت برگشتن به وطن باقى باشد، بلكه اگر تا وقت تمام شدن اعمال باقى بود بر عهده‌اش مى‌آيد.

مسأله 35 اگر حج واجب به عهدۀ كسى بود و مرد بايد از اصل مال او حج براى او بگيرند و هم چنين اگر حج نذرى بر او واجب باشد.

مسأله 36 ورثه نمى‌توانند در مال ميت تصرف كنند قبل از آن كه حج بگيرند، يا مقدار مصرف را به ولى ميت بدهند.

در حج نيابت

مسأله 1 واجب است براى ميت كه حج به عهدۀ او بوده و مرده، نايب بگيرند كه حج او را به جا آورد، و آن چه واجب است اگر وصيتى نكرده باشد آن است كه از نزديك‌ترين ميقات به مكه به جا آورده شود، و اگر ممكن نشد از ميقاتى كه پس از آن ميقات نزديك‌تر است و هم چنين.