272
ذيالحجة و اتيان الحج و العمرة في عام واحد و انشاء احرام الحج من مكة القعده و نه روز اوّل ذيالحجة باشد قرآن مىفرمايد: الحج اشهر معلومات پس اگر تمام يا بعضى عمره را در غير اَشهُرِ حج بجا آورد حق ندارد بدنبال آن حج تمتع اتيان كند.
ج: بايد حج و عمره در يك سال باشد پس اگر عمره را امسال و حج تمتع را سال آينده انجام دهد اين عمل از حج تمتع مجزى نيست چه تا سال آينده در مكه بماند يا خير، و چه از احرام عمره در آيد يا تا سال آينده بر آن باقى باشد.
د: بايد احرام حج تمتع از داخل مكّه باشد [و بهتر از همه جاى مكّه، مسجد الحرام است. . .].
و امّا حج افراد
: در حج افراد حج بر عمره مقدم است يعنى اوّل حاجى تمام اعمال مذكورۀ حج را انجام مىدهد و بعد از احرام در مىآيد سپس محرم مىشود به نيّت عمرۀ مفرده و جداى از حج و به همين سبب او را حج افراد مىگويند.
و امّا حج قران
: به عقيدۀ اماميه قران و افراد يكى هستند يعنى هر دو فرض كسانى است كه از چهار فرسخ نزديكتر باشند و در هر دو حج بر عمره مقدم است و تنها تفاوتشان در اينست كه: شخصيكه حج قران انجام مىدهد بايد از لحظۀ احرام قربانى را همراه خود ببرد و در منى قربانى كند ولى كسى كه حج افراد بجا مىآورد عقد اخرامش را بالبيك مىبندد و قربانى بر او نيست ولى اهل سنت مىگويند:
معناى قران اينست كه انسان محرم شود به حج و عمره با هم و جمع ميان آن دو كند و در مقام عقد احرام بگويد: لبيك اللهم بحج و عمرة و وجه تسميهاش را همين جمع ميان حج و عمره در نيّت مىدانند ولى علماء شيعه مىگويند: تداخل بين دو احرام جايز نيست، انجام حج و عمره هم با يك نيّت صحيح نيست و وجه تسميهاش حج قران را به قران بلحاظ اين مىدانند كه سوق قربانى با احرام همراه شد و از لحظۀ احرام