211 / 2

فضيلت مكّه

قرآن

(رَبَّنٰا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوٰادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنٰا لِيُقِيمُوا الصَّلاٰةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النّٰاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَ ارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَرٰاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ ؛ ¹ پروردگارا! من [ يكى] از فرزندانم را در بيابانى خشك، كنار خانۀ تو ساكن ساختم - پروردگارا - تا نماز بر پا دارند. پس دل‌هاى مردم را علاقه‌مند به آنان كن و از ثمرات، به آنان روزى بخش . باشد كه سپاس گويند).

(وَ قٰالُوا إِنْ نَتَّبِعِ الْهُدىٰ مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنٰا أَ وَ لَمْ نُمَكِّنْ لَهُمْ حَرَماً آمِناً يُجْبىٰ إِلَيْهِ ثَمَرٰاتُ كُلِّ شَيْءٍ رِزْقاً مِنْ لَدُنّٰا وَ لٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاٰ يَعْلَمُونَ ؛ ² و گفتند: اگر همراه تو از [ نورِ] هدايت پيروى كنيم، از سرزمين خود ، ربوده خواهيم شد. آيا ما حرمى ايمن را براى آنان فراهم نياورديم كه بهره‌هاى هر چيز به سوى آنان آورده مى‌شود، كه رزقى از سوى ماست؟ ولى بيشترشان نمى‌دانند).

(إِنَّمٰا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هٰذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذِي حَرَّمَهٰا وَ لَهُ كُلُّ شَيْءٍ ؛ ³ همانا فرمان يافته‌ام كه پروردگار اين خانه را بپرستم ؛ همو كه آن را گرامى داشته است و هر چيزى براى اوست).

(لاٰ أُقْسِمُ بِهٰذَا الْبَلَدِ * وَ أَنْتَ حِلٌّ بِهٰذَا الْبَلَدِ ؛ ⁴ سوگند به اين شهر، در حالى كه تو ، در آن سكونت گزيده‌اى).

حديث

11 . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مكّه شهرى است كه خداوند، آن را و حُرمتش را بزرگ داشته است.

مكّه را هزار سال پيش از آن كه چيزى از زمين را بيافريند ، آفريد و آن را پُر از فرشتگان