18بر او توكل كن؛ و بر قضا و حكم و تقدير او تسليم شو؛ و دنيا و راحتى و مخلوقين را واگذار؛ و حقوقى كه از مخلوقين بر عهدۀ تو است ادا كن؛ و بر توشه و وسيلۀ مسافرتت و يارانت و نيرويت و جوانيت و مالت، اعتماد مكن كه چه بسا اينان براى تو دشمن و موجب نابودى گردند؛ هر كس ادعاى رضايت خداوند نمايد و بر غير او اعتماد كند، خداوند آن [غير]را براى او دشمن و وبال قرار مى‌دهد تا بداند نه براى او و نه براى ديگرى هيچ نيرو و چاره‌اى نيست مگر با نگهدارى خداوند متعال و توفيق او و آن‌گاه آماده شو به گونه آمادگى كسى كه اميد بازگشت ندارد؛ و [با ديگران]نيك معاشرت كن؛ و وقتهاى نمازهاى واجب و سنت‌هاى پيامبر گرامى اسلام صلى اللّٰه عليه و آله و سلم را پاس دار و [نيز بر]آن چه كه از ادب و بردبارى و صبر و شكر گزارى و مهربانى و سخاوت و بخشش توشه، در همۀ اوقات [محافظت نما] سپس با آب توبۀ خالصانه، خودت را از گناهان بشوى؛ و لباس راستى و صفا و خضوع و خشوع را بر تن نماى؛ و بر هر چيز كه تو را از ياد خداى عزّ و جلّ باز مى‌دارد و از بندگيش مانع مى‌گردد، مُحرِم شو.
اجابت (تلبيه) گوى به گونۀ اجابتى صاف و خالص و پاكيزه براى خداوند عزّ و جلّ در حالى كه به ريسمان محكم (الهى) چنگ زده‌اى.
و با قلبت همراه فرشتگان اطراف عرش، طواف كن همان گونه كه با جسمت با مسلمين در گرد كعبه طواف مى‌كنى و از ترس هواى نفست و به خاطر دورى جستن از تمامى نيرو و توان خود، هروله كن.
آن‌گاه از غفلت‌ها و لغزشهايت با خارج شدنت به سوى «منٰى» بيرون شو و آن چه را كه بر تو حلال نيست و سزاوار آن نيستى «تمنّىٰ» مكن و در