(1)) . آية الله بهجت: هرگاه انسان مالى داشته باشد كه كفاف هزينه حج را بدهد، مى‌تواند قبل از وقت حركت قافله آن را در مصارف خود خرج كند هرچند ديگر نتواند به حج برود ولى در صورتى كه آن مال را به طور نسيه تا زمان بعد از حج بفروشد و منظور فرار از استطاعت باشد، احتياط‍‌ اين است كه اقدام به اين عمل ننمايد. و اگر نموده با خود معامله مستطيع كند به اينكه سال آينده به حج برود با احتياطاتى كه سبب قطع به اجزاء از حجة الاسلام است (يعنى احتياطاً سعى در تحصيل و حفظ‍‌ استطاعت شرعيه براى خود در وقت سير كاروان در سال آينده بنمايد نه صرف استطاعت عقليه) و اگر معامله نه براى فرار است بلكه براى حاجت فعلى است كه متمكن از برآورده شدن آن نمى‌شود، مگر بعد از وقت سير يا وقت حج اظهر جواز آن است.آية الله خويى: هرگاه انسان مالى داشته باشد كه كفاف هزينه حج را بدهد، حج بر او واجب مى‌شود و جايز نيست در آن مال تصرفى كند كه از استطاعت خارج شود و نتواند تدارك كند. و اين تصرف خواه پيش از تمكن از سفر باشد يا بعد از آن فرقى ندارد، بلكه ظاهر اين است كه قبل از ماه‌هاى حج تصرف جايز نيست.آية الله سبحانى: نمى‌تواند در مال تصرف كند و نمى‌تواند خود را از استطاعت خارج كند حتى اگر ماه‌هاى حج نرسيده باشد زيرا استطاعت بدنى شرط‍‌ مباشرت است نه شرط‍‌ وجوب و اگر اميد بهبودى ندارد بايد استنابه كند.آية الله سيستانى: در تفصيل تمكن از مسير مى‌فرمايند: اگر در آن تصرفى كند كه از استطاعت خارج شود و نتواند تدارك كند، و براى او مشخص شده باشد كه قدرت رفتن به حج در روزهاى آن را داشته باشد، بنا بر اظهر حج در ذمه او مستقر است، ولى اگر قدرت رفتن براى او مشخص نشده باشد، حج در ذمه او مستقر نيست.آية الله فاضل: حتى اگر اول ماه محرم باشد كه هنوز چندين ماه به موسم حج باقى است.

(2)) . آية الله خامنه‌اى: كسى كه مستطيع شده، نمى‌تواند بعد از رسيدن زمانى كه بايد مال را براى رفتن به حج، صرف كند، خود را از استطاعت خارج نمايد. بلكه احتياط‍‌ واجب آن است كه قبل از آن زمان نيز خود را از استطاعت خارج نكند.آية الله خويى، آية الله سيستانى: تصرف در مال جايز نيست و واجب است مال را حفظ‍‌ كند و خود را از استطاعت خارج نكند.