(2)) است، و احوط‍‌ اعاده عمره است به قصد وظيفه بعد از اتمام حج اگر در اشهُر حج باشد و اگر نباشد در سال آينده به قصد وظيفه انجام دهد عمره را با حج تمتع بنا بر احوط‍‌.آية الله تبريزى: كفايت از حجة الاسلام نمى‌كند. بلكه اگر متمكن بود، براى عمره تمتع احرام ببندد و اعمال عمره و حج را اتيان كند، كفايت مى‌كند. و در غير اين صورت بايد آن حج را تمام كند و در سال‌هاى آينده، چنانچه مستطيع بود، حجة الاسلام را به جا آورد و اگر مجنون قبل از فوت زمان عمره تمتع عاقل شود بر فرض استطاعت محرم شده و اعمال را انجام مى‌دهد و در غير اين فرض اتمام حج بر او واجب نيست.آية الله خويى: كفايت از حجة الاسلام نمى‌كند.آية الله زنجانى: بايد به قصد انجام امر فعلى حج را تمام كند و چنانچه در آينده مستطيع بود حجة الاسلام خود را به جا آورد.آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: احوط‍‌ بلكه اقوى عدم كفايت از حجة الاسلام است و همچنين نسبت به مجنون، بنابراين اگر سال‌هاى بعد مستطيع بودند حجة الاسلام را به جا آورند.آية الله مكارم: احتياط‍‌ واجب در هر دو، اعاده بعد از آن است، در صورتى كه مستطيع شوند.

(1)) . آية الله زنجانى: اگر مجنون، قبل از مشعر، عاقل شود و مستطيع باشد، چنانچه بتواند احرام ببندد و پس از انجام اعمال عمره تمتع و احرام حج، مشعر را درك كند، بايد به احرام عمره تمتع محرم گردد و اگر وقت براى عمره تمتع ندارد، به حج افراد محرم مى‌گردد و كفايت از حجة الاسلام مى‌كند؛ در غير اين دو صورت بايد در اولين سالى كه مى‌تواند حج به جا آورد.آية الله فاضل: اگر كسى در ميقات مجنون بود، همراهان او مى‌توانند او را رجائاً مثل كودك غير مميز محرم كنند و چنانچه قبل از درك مشعر عاقل شود كفايت از حجة الاسلام مى‌كند. و احتياط‍‌ اين است كه به اذن ولى شرعى، او را محرم كنند. و احتياط‍‌ مستحب آن است كه در سال‌هاى بعد اگر مستطيع شد حجة الاسلام را اعاده كند.

(2)) . آيات عظام تبريزى، خويى، سيستانى، صافى: اين حج كافى از حجة الاسلام مى‌باشد.آية الله زنجانى: مگر در صورتى كه در نيت احرام انجام وظيفه فعليه را انشاء كرده و آن را اشتباهاً بر حج استحبابى تطبيق كرده باشد.