49و عقاب را در آن حال ديد. سپس آن را نزد امير برد و آنچه را ديده بود، براى او بازگو كرد. او اين حادثه را از بلند مرتبگى جايگاه آن مشهد دانست. از اين‌رو به بازسازى آن پرداخت. 1 (تصوير شماره 3)
مشهد الشمس، از بناهاى اسلامى كهن عراق و از نظر معمارى نيز درخور اهميت است. امروزه اين زيارتگاه، داخل محوطه وسيع محصور و مشجّرى قرار دارد. بناى اصلى آن، شامل ساختمانى هشت‌ضلعى با گنبد مضرّس زيبايى، به ارتفاع حدود بيست متر است. اين گنبد، از شاخص‌ترين گنبدهاى مضرّس در عراق، به شمار مى‌آيد. 2 قدمت بنا از اواخر قرن ششم يا اوايل قرن هفتم هجرى، تخمين زده شده است. 3 در ضلع جنوبى بنا، محرابى وجود دارد كه به احترام محل نماز خواندن امام على(ع)، با يك درِ آلومينيومى كوچك (به عنوان ضريح يا پنجره مشبك)، مسدود شده است.
متصل به بناى اصلى، از سمت غرب، صحن كوچكى وجود دارد كه گرداگرد آن را رواق‌هايى فرا گرفته و در سال‌هاى اخير، سقفى براى آن ايجاد شده است. در زاويه شمال شرقى آن، مناره جديد قديمى وجود دارد كه بلندى آن، كمتر از ارتفاع گنبد بنا مى‌باشد و بخش‌هايى از بدنه و بالكن آن، با نقوش و كتيبه‌هاى كاشى، تزيين يافته است.
صحن مشهد، داراى يك ورودى، ميان ضلع شمالى و ورودى ديگرى نيز روبه‌روى آن، در ضلع جنوبى است. ورودى جنوبى، به محوطه محصور ديگرى متصل است كه در جنوب آن مسجد كوچك و نسبتاً ساده‌اى قرار دارد. اهالى منطقه، آن را مسجد قديمى «صاعديه» (نام پيشين اين محل) مى‌دانند. امروزه اين مسجد، بازسازى شده است و در آن، عناصر معمارى درخور توجه و نيز آثارى از گذشته، به چشم نمى‌خورد.